اين شعر را همه ما زياد شنيديم که در نوميدي بسي اميد است، پايان شب سيه سپيد است. شعري اميد بخش که نويد روزهاي روشن بعد از تاريکي را مي‌دهد. شعرهايي که قبل از جوانه زدن آن در دل هر شاعري در آيات کتاب خدا نمونه‌هاي آن را شاهد بوديم.
مثلا شده تابه حال به نجات ?ونس در ز?ر آب، نوح بر رو? آب و ?وسف در کنار آب فکر کرديد؟ قصه عبور حضرت ابراهيم از آتش و حضرت موسي از نيل را چه طور؟ دويدن هاجر ميان کوه صفا و مروه و چاه زمزم را هم که مي‌دانيد. آزمون‌هاي سختي که در دل هرکدام گشايش و عبور از سختي به اراده الهي مشهود است.
شايد پيش خود بگوييد، اينها براي ما نيست و چنين حوادث و عبور از تنگنايي تنها معطوف به اولياي خاص خدا است. اما نگاه به گذشته چنين گشايش‌هايي را در زندگي تک تک ما نشان مي‌دهد.
بارها و بارها پيش آمده دستي در روزهاي سخت مشکلات، واسطه باز شدن گره زندگي ما شود. مثل موافقت با وام درخواستي چند سال قبل که همزمان با سررسيد تخليه خانه به خاطر افزايش کرايه اتفاق افتاده است، يا جور شدن کار مناسب با حقوق و مزاياي بيشتر تنها چند ماه بعد از ازدواج، و حتي کمک فکري دوست قديمي در اوج مشکل، که بعد از سالها اتفاقي زنگ زده، براي همه ما پيش آمده است.
اميد به رهايي، وقتي تا چشم کار مي‌کند ديوار است، عين تکيه به دست‌هاي خدا است. گاهي دست‌هاي خدا با اسباب يا بدون اسباب و يا از هر منبعي که به فکر ما نمي‌رسد، دروازه‌اي باز مي‌کند. تعبير قرآني نقش موثر امداد الهي در زندگي انسان، آيه «يرزقه من حيث لايحتسب» است.
همچنين بخوانيد: چگونه اميد را در خود بالا ببريم؟
پيامبر اکرم(ص) درباره اين آيه با صراحت مي‌فرمايند:
«من آيه‌اى را در قرآن مى‌شناسم که اگر تمام انسانها دست به دامن آن شوند براى حل مشکلات آنها کافى است و آن آيات سوّم و چهارم سوره طلاق است»
آيه مورد نظر اين است:
“وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ ? وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ ? إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ ? قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا”
“و از جايي که گمان نَبَرد به او روزي عطا کند، و هر که بر خدا توکل کند خدا او را کفايت خواهد کرد که خدا امرش را نافذ و روان مي‌سازد و بر هر چيز قدر و اندازه‌اي مقرّر داشته است (و به هيچ تدبيري سر از تقديرش نتوان پيچيد)”
به زبان ساده گاهي پيش مي‌آيد که اراده خدا در چارچوب محاسبات انسان نيست. تعبيري که رهبر معظم انقلاب بارها آن را به کار برده‌اند و بيان داشتند: رزق لايُحتسب را هميشه در محاسباتتان به‌طور اجمال در نظر داشته باشيد.”
آيت الله اي در تعريف «رزق لايحتسب» بيان مي‌کنند: درست است که محاسبات عقلاني و مادّي، تأثيرگذارند، در اين شکّي نيست، و لازمند -هيچ آموزشي از آموزشهاي اسلام به ما نميگويد که محاسبات عقلاني نکنيد، محاسبات فکري و مادّي انجام ندهيد؛ نه، حتماً بايد محاسبه کرد- امّا يک جايي هم باز بگذاريد براي محاسباتي فراتر از مسائل مادّي؛ فراتر از آنچه به عقل انسان ميرسد؛ اين، رزق لايُحتسب است؛ اين همان چيزي است که محاسبه نشده است و به ما ميرسد؛ اين در همه‌ي محاسبات ما وجود دارد؛ در همه‌ي کارهاي جبهه‌ي مؤمن، اين را بايد رعايت کرد و در نظر داشت و انتظارش را داشت.(1395/11/19 / بيانات در ديدار فرماندهان و کارکنان نيروي هوايي ارتش)
کي از مسائلي که حضرت آيت‌الله اي در ديدار فرماندهان و کارکنان نيروي هوايي ارتش (1398/11/19) مطرح کردند توجه به «رزق لايحتسب الهي» بود، ايشان با استناد به آيه 2 و 3 سوره طلاق، بيعت نيروي هوايي طاغوت با امام در سال 57 را از مصاديق رزق لايحتسب معرفي کردند و فرمودند:
«ممکن است دشمن از جايي ضربه بخورد که انتظار ندارد، و شما که بنده‌ي خدا و مؤمن بِالله و در راه صراط مستقيم هستيد، از جايي برايتان عايدي به وجود بيايد که «رزق لايُحتَسَب» باشد و انتظارش را نداشته باشيد. به نظر من اين خيلي نکته‌ي اساسي‌اي است که ما توجّه کنيم همه‌ي حوادث عالم بر اساس محاسبات مادّي و دنيايي نيست؛ اين هم جزو محاسبات است که گاهي اوقات خداي متعال يک راه ميان‌بُري را به وجود مي‌آورد.»
«اعتراف سازمان‌هاي بين المللي به حقانيت ايران در جنگ تحميلي» يکي از مصاديق «رزق لا يُحتسب» است. (بيانات در ديدار مسئولان وزارت کشور، 70/9/27)
ايشان در جاي ديگر مي‌فرمايند: بيعت همافران نيروي هوايي با امام» نيز يکي ديگر از مصاديق «رزق لا يُحتسب» به‌شمار مي‌رود؛ بيعتي که با توجه به جايگاه خاص اين نيرو در رژيم شاه، ضربه‌ي سهمگيني را به اين رژيم وارد ساخت. به بيان ديگر، اين بيعت از يک سو «ضربه‌ي محاسبه‌نشده»اي بود براي دشمن و از سوي ديگر «رزق محاسبه‌نشده»اي بود براي انقلابيون؛ ضربه‌اي که به تضعيف روحيه‌ي آنان و رزقي که به تقويت روحيه‌ي اينان منجر شد. (بيانات در ديدار فرماندهان و کارکنان نيروي هوايي ارتش، 95/11/19؛ بيانات در ديدار فرماندهان و کارکنان نيروي هوايي ارتش، 97/11/19؛ بيانات در ديدار فرماندهان و کارکنان نيروي هوايي ارتش، 98/11/19)
آيه‌اي در واقع در باب غافلگيري دشمن که ما را حتي در لحظات سخت، نسبت به آينده بهتر اميدوار مي‌کند. اين در حالي است که همواره در اراده و خواست تمام افراد و حکومت‌ها، احتمال شکست و ناکارآمدي و بن بست وجود دارد اما تنها امري که شکست در آن راه ندارد، خواست و اراده خداوند است.
چه خوب دعايي است که اگر بگوييم «وَ اجْعَلْ قَلْبِي وَاثِقاً بِمَا عِنْدَكَ، خدايا دل من را جوري قرار ده که به آنچه نزد توست اطمينان دارد.
کارساز ما به فکر کار ماست فکر ما در کار ما آزار ماست
به خدا اعتماد کنيم
منبع: تبيان
اخبار بيشتر در پايگاه خبري منتخب
درباره این سایت